.....

به واژه ها فکر میکنم , واژه هایی که شاید بتونند تعریفی از زندگی به من بدن زندگی که بارها احمقانه بودنشو بهم نشون داده و بارها از خودم پرسیدی چرا , چرا باید این  زندگی را تحمل کنم  و بارها خودمو بخاطر  این ناامیدی  که درعمق وجودم ریشه کرده سرزنش کردم و سعی کردم دوباره زیبایی ها را دراین دنیای زشت و تاریک ببینم و گاهی شادی اندکی را در یک موسیقی یک فیلم خوب  یک کتاب و یا یک فنجان قهوه تلخ پیدا کنم اما همیشه چیزی خارج از همه اینها هست که معنایی به این زیبایی که تو لحظه حس کردی میده و تو به کسی فکر میکنی که دوست داری این زیبایی را با اون تقسیم کنی با نوشتن به امید اینکه کسی اونو بخونه یا حرف زدن با کسی که دوست داری حتی گاهی حرف زدن با سایه خودت در تنهاییت . ما در زندگی همیشه اسیر خاطرات گذشته هستیم و دوست داریم اونها را با تمام وجود حفظ کنیم حتی اگه تلخ باشند حتی اگه خاطره یک مرگ باشند . بعضی از بوها مکانها طعمها تو را به عمق این خاطرات میبرند و گاهی تو مزه ای را میچشی که خاطراتشو فراموش کردی و دلت میخواد باز هم اون طعم بچشی بدون اینکه بفهمی چرا بعدبا تلاش زیاد اونو پیدا میکنی و با خوردن دوبارش قسمتی از کودکیتو بیاد میاری میفهمی اون لحظه که هوس خوردن اون شکلات یا شیرینی  خاصو پیدا کردی نه به خاطر خوشمزه گی اون شیرینی بوده بلکه خیلی ساده دلت برای کودکیت تنگ شده نمیدونم راز زندگی چیه  که ما در زمان پخش شدیم و گاهی ارزش چیزهایی که در زندگیمون بودند را خیلی دیر میفهمیم گاهی عاشق کسی میشیم که داره از ما دور میشه و نمیدونیم چجوری راهمونو به اون نزدیک کنیم یک زن و مرد میتونند تو زمانهای متفاوت عاشق هم باشند تو میتونی عاشق کسی باشی و خیلی راحت ازش جدا بشی چون احساست خودش را از تو پنهان کرده و قسمتی از وجودت که کمتر عاشق اونه حاکم زندگیت باشه تو این لحظه  هنوز از عشق تو خبر نداشته باشه .

ما برای اینکه بتونیم سیاهی های این دنیا را تحمل کنیم نیاز به بودن کسی داریم که دوسش داریم گاهی ازخودم میپرسم اگه من زمانی ازدواج کردم از طرف مقابلم چی میخوام باید اون فرد جادویی چه خصوصیتی داشته باشه شاید عجیب باشه ولی گاهی ما فقط به بودن کسی که دوست داریم نیاز داریم گرفتن دستش و شنیدن این حرف که همه چیز درست میشه برام کافی باشه و بعد سکوت

فکر میکنم زندگی ای کامل باشه که تو از شریکت فقط بودنشو بخوای همین .....